Lubię starą architekturę drewnianą. Lubię charakterystyczny zapach starego drewna, skrzypiące podłogi …
Stary kościół był orientowany (tzn. ołtarz główny był skierowany na wschód). Składał się z niewielkiej nawy oraz małego prezbiterium z ołtarzem (dach nad prezbiterium był niższy niż nad nawą). Pojedyncze drzwi (główne) znajdowały się u podstawy wieży-dzwonnicy (przebudowana w XVII w. zyskała barokowy hełm) oraz podobne boczne. Osobne drzwi prowadziły do zakrystii. Na dachu Kościoła – pokrytego gontem – była mała sygnaturka. Kościół obudowany był sobotami, czyli niskimi podcieniami. Posiadał sześć okien zewnętrznych, zabezpieczonych żelazną kratą. Otoczony był cmentarzem, na którym ok. połowy XIX w. przestano grzebania zwłok.