Prasowe zdjęcie (autorstwa Andrzeja Iwanowskiego; niestety o słabej jakości) do artykułu „Kozy na szlaku” Marka Nejmana („Walka Młodych”, Tygodnik Organ ZG ZSMP, 21 sierpnia 1977, nr 34) o życiu kulturalnym, o koziańskiej historii i grupie osób, która rozpoczęła organizować miejscowe muzeum. Byli to członkowie Koła Przyjaciół Kóz (takiego określenia użył autor artykułu) na czele z Adolfem Zuberem (najciekawsza część artykułu). Gdy akcja zbierania staroci rozszerzała się jej uczestnicy zgodnie potwierdzali:
Dopiero wtedy przekonaliśmy się, jak historia rodzimej wsi może być ciekawa!
Postanowili dać współczesnym kozianom do ręki dowody świetności wsi, tj. prężności jej kultury i obyczaju. Przypuszczalnie dlatego, by ci liczni mieszkańcy, którzy dojeżdżają do pracy w Kętach i Bielsku-Białej, nie musieli czuć tam kompleksów.
Współcześnie rolę miejscowego „muzeum” przejęła Izba Historyczna im. Adolfa Zubera.
Zdjęcie przedstawia kozian na progu charakterystycznego, typowego drewnianego domu spotykanego kiedyś w Kozach. Dziś dom – jak wiele podobnych – już nie istnieje, został rozebrany. Stał w sąsiedztwie obecnego ronda w centrum. To już historia …
Na zdjęciu widoczne uszczelnienia między belkami wypełnione gliną i pokryte wapnem. Niskie, półkoliście zwieńczone odrzwia z zastrzałami (tzw. pieskami – dwa łukowate kawałki drewna) prowadzące zapewne do niewielkiej sieni (same drzwi były prostokątne).