Bohaterami zdjęcia są bez wątpienia trzej młodzieńcy. Zdjęcie zrobiono w centrum Kóz tuż przy głównej drodze, dziś rondzie Kapitana Krzysztofa Grabowskiego. Do zdjęcia zapozował m. in. Mieczysław Markowski (pierwszy z lewej; dwaj pozostali nierozpoznani).
To, co na zdjęciu przykuwa również uwagę to dom w tle po lewej stronie. To typowy drewniany dom spotykany dawniej w Kozach, pochodzący z około 1830 roku. Adolf Zuber w rozdziale X „Budownictwo drewniane” swoich Fototek pisał o właścicielach domu: w 1845 r. jego właścicielem był Józef Pająk, chałupnik, w 1849 r. mieszkał w nim Karol Jaszkowski syn Antoniego, a w 1862 r. Franciszek Jurzak syn Andrzeja. Pod koniec XIX wieku dom był własnością Leona Supergana (zmarł w 1899 r.), urzędnika sądowego i jego żony Elżbiety (zmarła w 1901 r.). Później mieszkali w tym budynku pp. Hałatowie i nauczycielka Eugenia Cmajło Sas-Kulczycka, która pracowała w szkole podstawowej w Kozach przez 33 lata (zmarła w 1936 r.). Przez małżeństwo z córką Hałata w posiadanie tego budynku wszedł Jan Duźniak syn Stefana i Elżbiety. Dnia 14 grudnia 1962 r. domek z ogródkiem zakupili od Jana Duźniaka Julian Malarz (1928-1982, przyp. mój), mistrz szewski i jego żona Dorota (1928-2004, przyp. mój).
Dziś dom – jak wiele podobnych – już nie istnieje, został rozebrany. Od wielu lat nowe budownictwo szybko wypiera dawne drewniane budynki z koziańskiej przestrzeni architektonicznej, a dawne tereny zielone, grunty orne stają się miejscami intensywnie zabudowywanymi.
Za udostępnienie zdjęcia i zgodę na publikację dziękuję Pani Róży Szafraniec.
Zdjęcie kozian na progu drewnianego domu z charakterystycznymi drzwiami ze zdjęcia powyżej. Fotografia zamieszczona w tygodniku „Walka Młodych”, z 21 sierpnia 1977, nr 34 (zob. „Kozy na szlaku”).
Fotografia współczesna kwiecień 2025 r. – miejsce parkingowe po rozebranym drewnianym domu. Dalej domy 5 i 7 przy ul. Kościelnej (w środku i na prawo). Foto własne.