O dawnej i niedawnej przeszłości

Dożerać – dokuczać, denerwować, kłócić się;Dożarty – niegrzeczny, urwis, złośliwy, zawzięty, nieustępujący innym.Oba regionalne wyrażenia zaliczane są do dialektu małopolskiego. Daj już spokój z teściową […]

Więcej

Śmierguśnicy to jak pisał Adolf Zuber zwyczaj praktykowany w Kozach od niepamiętnych czasów. W zbiorach rodzinnych Krzysztofa Laszczaka zachowało się zdjęcie młodych śmierguśników z okresu […]

Więcej

Wchodząc głównymi drzwiami do kościoła św. Szymona i Judy Tadeusza w Kozach znajdziemy się w kruchcie (przedsionku). To pierwsze pomieszczenie, do którego wchodzą wierni, odwiedzający […]

Więcej

Bohaterami zdjęcia są bez wątpienia trzej młodzieńcy. Zdjęcie zrobiono w centrum Kóz tuż przy głównej drodze, dziś rondzie Kapitana Krzysztofa Grabowskiego. Do zdjęcia zapozował m. […]

Więcej

Początki zakładania stawów i hodowli ryb w okolicach Kóz sięgają czasów średniowiecza. W czasach nowożytnych hodowla była już dobrze rozwinięta, osiągając duże rozmiary i wysoki […]

Więcej

W górnej połowie klatki schodowej pałacu Czeczów przed II wojną światową ściana była udekorowana trofeami myśliwskimi, białą bronią oraz cennymi sztychami polskich miast. Z kolei […]

Więcej

W 1937 roku w gazecie Powstaniec. Sprawy narodowe, społeczne, gospodarcze i kulturalno-oświatowe (z dnia 1 marca 1937) [1] ukazał się artykuł z podróży M. Eltera […]

Więcej

W 1871 r. w Kętach mieszkało 66 izraelitów, dziesięć lat później w 1881 r. 495. Mała liczba Żydów (w stosunku do innych miast w Galicji) […]

Więcej

W publikacji Tatarskie ślady w polskim krajobrazie. Legendy i miejsca [1] autorka Julia Krajcarz pisze o herbie Kóz, w którym znajdują się dwie kozy. Przytacza […]

Więcej

Wschodnia część Kóz (do granicy z Bujakowem) nosi miano Gaje. Jej część ograniczona ulicami: Krakowską, Gajową, Łagodną i Graniczną to zwyczajowe Flaki. Władysław Skoczylas przytacza […]

Więcej