Włosienica to niewielka wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Oświęcim. Położona jest w Dolinie Wisły nad potokiem Macocha. Pod koniec XIX wieku w kronice parafialnej zapisano: „Położenie […] samej Włosienicy nie można nazwać pod względem klimatu szczęśliwem. Okolica obfituje w stawy i bagna, które nasycają powietrze wilgocią. Do tego królowa rzek polskich, Wisła, występuje co kilka lat z łożyska swego, zalewając wodą grunty nadbrzeżne i niszcząc plany mieszkańców”.[1]
Wieś (sołectwo) zamieszkuje 1591 mieszkańców (stan na rok 2021). Parafia należy do diecezji bielsko-żywieckiej, w dekanacie Osiek. Historyczny herb Włosienicy przedstawia dwa skrzyżowane pastorały w kształcie podwójnych krzyży apostolskich.
Historia osady sięga czasów średniowiecza, a pierwsza wzmianka pochodzi z 1285 r. [2] Pierwsza wiadomość o istnieniu kościoła we Włosienicy pochodzi z XV w., a zamieścił ją w swoim dziele Jan Długosz. Budowę obecnego kościoła rozpoczęto w 1843 r. (budowę prowadzili Jerzy Bijowski i Julian Appel z Bielska ). Dużą część kosztów wziął na siebie proboszcz oświęcimski ks. Michał Ślebarski, stąd od jego imienia wybrano patrona nowego kościoła – św. Michała Archanioła.
We Włosienicy urodzili się m. in. Józef Patelski (1805-1887) – szlachcic, oficer, uczestnik powstania listopadowego, styczniowego, odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari [3] oraz ks. Franciszek Chowaniec (1934-2015) – ksiądz katolicki, prałat, pierwszy i wieloletni duszpasterz i moderator Ruchu Światło-Życie w Archidiecezji Krakowskiej.[4]
Od 1960 r. ks. Sieczka pełnił funkcję wikarego w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu. Niespełna rok później wobec braku kapłana w sąsiedniej Włosienicy został tam przeniesiony. Początkowo był mianowany vicarius economus, następnie został administratorem. Nominację na proboszcza parafii otrzymał dopiero po trzech latach i sprawował tę funkcję do 1971 r. W 1971 r. ks. Sieczka decyzją ks. kard. Karola Wojtyły został przeniesiony do parafii św. Szymona i Judy Tadeusza w Kozach. Ks. prof. Tadeusz Borutka tak pisze o posłudze kapłańskiej ks. Sieczki we Włosienicy (Koziańscy kapłani, Kraków-Kozy 2018, s. 161): Ks. Władysław ofiarnie pracował na rzecz parafii. Troską duszpasterską obejmował wszystkich, nade wszystko dzieci, młodzież i chorych (…) Ponadto remontował kościół, porządkował plac przykościelny i cmentarz. Swoją pobożnością i pracowitością zjednał sobie ludzi. Wszyscy uważali go za dobrego pasterza.
Ostatnie słowa, które zapisał ks. Władysław Sieczka w Kronice parafialnej odchodząc z Włosienicy brzmiały (j.w., s. 161-162): Odchodzę z tej parafii z poczuciem ogromnej wdzięczności Bogu Wszechmogącemu za wszystkie łaski otrzymane w czasie tej przeszło 10-letniej pracy i za wszystko dobro, które uczynił tu przez moją posługę jako bardzo marne narzędzie. Z poczuciem wdzięczności dla parafian za ich piękną współpracę, posłuszeństwo, ofiarność ogromną i za wszelkie dobro, jakiego od nich doznałem. Niech dobry Bóg otoczy szczególną opieką tą Swoją miłą społeczność, a błogosławieństwo Jego niech będzie obfitą zapłatą.
Obecnie proboszczem włosienickiej parafii jest ks. Rafał Jończy (historycznie 30 proboszcz), wikarym ks. Władysław Bajer (10. wikariusz pracujący w parafii).
Kościół i jego wnętrze niewiele się zmieniło, zachował się wystrój z początku XX wieku. Poniżej własne fotografie kościoła i jego wnętrza.
Poniżej fotografie wiejskich domów z Włosienicy z archiwum Ośrodka Dokumentacji Zabytków z 1967 r., czyli z roku kiedy ks. Sieczka pełnił posługę kapłańską w tej parafii. Od lat 60. XX wieku Włosienica bardzo się zmieniła, dziś trudno znaleźć takie domostwa.
[1] Piotr Kołpak, „Włosienica”, [w:] „Sakralne Dziedzictwo Małopolski”, 2024;
[2] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XIII, Warszawa 1893, s. 718-119;
[3] Wikipedia Józef Patelski
[4] „Zmarł ks. Franciszek Chowaniec. Pogrzeb 12 września„, franciszkanska3.pl