Parafie ks. Władysława Sieczki – Oświęcim

Oświęcim historią sięga czasów Bolesława Chrobrego, ale ślady osadnictwa pochodzą już z czasów epoki brązu. Miasto należy do najstarszych piastowskich grodów w Polsce. Pierwsze wydarzenie historyczne dotyczące Oświęcimia – wskazane nie wprost – zostało opisane przez Wincentego Kadłubka. W latach 1315–1564 był stolica księstwa oświęcimskiego, a od 1564 miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. W czasach wojen szwedzkich Oświęcim został poważnie zniszczony, co przyczyniło się do powolnego upadku jego znaczenia.

W 1863 r. miał miejsce ostatni z wielkich pożarów Oświęcimia, w wyniku którego spłonęła połowa miasta. Spłonęła również najstarsza świątynia parafialna w Oświęcimiu pw. Wniebowzięcia NMP. Odrestaurowaniem kościoła i jego otoczenia zajął się m. in. urodzony w Kozach w 1811 r. ks. proboszcz Andrzej (Jędrzej) Knycz (1861-1876). W 1890 r. proboszczem został bratanek wyżej wymienionego ks. Andrzej Knycz, urodzony 1835 r. w Kozach (zmarł w 1902 r.). Wykupił on ze składek komitetu obywatelskiego dawny klasztor dominikański, przekazując go w 1898 r. salezjanom. W tym czasie w mieście swój dom zakonny założyły siostry serafitki ze Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej. Obok klasztoru wybudowano kościół pw. Matki Bożej Bolesnej (konsekrowany w 1899 r.).

Oświęcim w 1960 r.- gdy przybył tu ks. Sieczka – liczył 31 200 mieszkańców. Obecnie zamieszkuje go 35 806 (Źródło GUS, 31 grudnia 2023). W latach 2002-2023 liczba mieszkańców zmalała o 14,3% (Oświęcim należy do najszybciej wyludniających się miast w województwie małopolskim) [2] Parafia Wniebowzięcia NMP należy do dekanatu Oświęcim diecezji bielsko-żywieckiej. Obecnym proboszczem w parafii jest ks. Edward Mazgaj.

Po trzech latach pracy w Spytkowicach ks. Władysław Sieczka zwrócił się z prośbą do ks. abpa Eugeniusza Baziaka (kierował archidiecezją krakowską w latach 1951–1962) o przeniesienie z powodów zdrowotnych. Prośba została przyjęta a ks. Sieczka został skierowany do parafii Wniebowzięcia NMP jako wikariusz (obowiązki przejął 25 sierpnia 1960 r.). W tym czasie była to jedyna parafia w mieście. Poświęcił się gorliwie sprawowaniu sakramentów świętych, głoszeniu słowa Bożego i katechizowaniu. Nie zaniedbywał także pracy z młodzieżą. Szukał okazji do spotkań z nią. W tym czasie także angażował się w służbę chorym – pisze ks. prof. Tadeusz Borutka [3] Po kilku miesiącach pracy w Oświęcimiu w związku z brakiem kapłana w sąsiedniej Włosienicy ks. Sieczka przeniósł się tam 17 kwietnia 1961 r.

Kościół Wniebowzięcia NMP mimo licznych zmian dokonanych w 2 poł. XIX w., jest cennym zabytkiem o znacznych walorach artystycznych.[4]

---

[1] O uroczystości odsłonięcia popiersia ks. Andrzeja Knycza z przemówieniem ks. Bp Nowaka obszernie informowały Wiadomości Salezjańskie, nr 12, 1911, s. 325-328.

[2] Oświęcim dane demograficzne

[3] Ks. Tadeusz Borutka, Koziańscy kapłani, Kraków-Kozy 2018, s. 160

[4] Ks. Szymon Tracz, „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny”, [w:] „Sakralne Dziedzictwo Małopolski”, 2024