Parafie ks. Władysława Sieczki – Spytkowice

Gmina Spytkowice należy do powiatu wadowickiego, a parafia jest w dekanacie zatorskim w archidiecezji krakowskiej. Najstarszą wzmiankę o miejscowości znaleźć można w śląskiej „Kronice książąt polskich” z XIV w. Wspomina się tam księcia Henryka Brodatego i zwołany przez niego w 1229 r. zjazd piastowskich książąt dzielnicowych do Spytkowic. Ważna rola osady wiązała się z funkcjonującą tu przeprawą rzeczną przez Wisłę. Już w XV w. w okolicznych stawach hodowano karpie i szczupaki – które trafiały nie tylko do Krakowa – co stanowiło główne źródło dochodów Spytkowic i okolicznych miejscowości. Późniejsi właściciele również nie zaniedbali tego źródła dochodu, a hodowany tu karp w 1900 r. zdobył Grand Prix na międzynarodowej wystawie w Paryżu. Ostatnimi właścicielami majątku – od 1803 r. aż do drugiej wojny światowej – byli Potoccy. Po wojnie majątek znacjonalizowano.

Najwcześniejsza wzmianka o istnieniu drewnianego kościoła pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzi z pocz. XIV w. W okresie reformacji został on sprofanowany przez protestantów. Budowę obecnej świątyni ukończono w 1645 r. Okazały orientowany kościół tworzy prostokątna nawa oraz węższe od niej prezbiterium zakończone półkolistą apsydą.

Ks. Władysław Sieczka po 5 latach służby duszpasterskiej w pierwszej swojej parafii w Porębie Żegoty 18 sierpnia 1957 r. został przeniesiony do parafii pw. Katarzyny Aleksandryjskiej w Spytkowicach, gdzie w tym czasie proboszczem był ks. Antoni Zaremba (1889-1967)  [1] . Ks. prof. Tadeusz Borutka pisze o czasach pobytu ks. Sieczki w Spytkowicach (Koziańscy kapłani, Kraków-Kozy 2018, s. 160): Wielką troską objął [ks. Sieczka] nie tylko dzieci, ale i miejscową młodzież. Pod szyldem „Wici” organizował nabożeństwa, przedstawienia religijne, wycieczki (…) Parafianie nazywali go dobrym, nieocenionym duszpasterzem”. To on, w trudnych dla Kościoła czasach, potrafił zjednać sobie i przygarnąć do czynnego życia religijnego młodzież, która częściowo popadła w nałóg pijaństwa. Wygłaszał dla nich porywające nauki w miejscowym kościele i w salce katechetycznej. Chętnie spotykał się z młodzieżą także poza katechezami. (s. 160)

Po trzech latach pracy ks. Sieczka z powodów zdrowotnych poprosił biskupa diecezjalnego o przeniesienie. Ks. abp Eugeniusz Baziak (pełnił funkcję administratora apostolskiego archidiecezji krakowskiej w latach 1951-1962) przychylił się do prośby i przeniósł go w 1960 r. do parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu (z dniem 25 sierpnia).

---

Bibliografia:

Alicja Kolasa, Renata Marek, Anna Seremet, Gmina Spytkowice na starej fotografii. By czas nie zaćmił pamięci, Spytkowice-Wadowice 2018
Księga jubileuszowa – 800 lat Spytkowic, red. ks. prof. Julian Warzecha, Joanna Fabin, Paweł Mostowik, 2000.

---

[1] w książce ks. Tadeusza Borutki w nazwisku ks. Antoniego Zaremby pojawił się błąd – jest „Zaręba”, s. 160